Bilal Kaya nın yaptığı açıklama:

Filistin lideri Abbas, Berlin'de Almanya Başbakanı Olaf Scholz ile düzenlediği ortak basın toplantısında, 1972 Münih Olimpiyatları'nda İsrailli sporcuları hedef alan terör saldırısının 50'nci yıldönümünde Filistinliler adına özür dileyip dilemeyeceğini soran bir gazeteciye verdiği yanıtta, "İsrail Filistin'de 1947'den beri 50 ayrı yerde 50 katliam gerçekleştirdi" ifadesini kullandı.

"Tarih Abbas'ı affetmeyecek"

İsrail Başbakanı Yair Lapid, Twitter hesabından yaptığı açıklamada, "Mahmud Abbas'ın Alman toprakları üzerinde İsrail’i '50 soykırım' işlemekle suçlaması sadece ahlaki bir rezalet değil, acımasız bir yalandır. Holokost'ta 1 buçuk milyon Yahudi çocuk dahil olmak üzere 6 milyon Yahudi öldürüldü. Tarih onu (Abbas’ı) affetmeyecek” ifadelerini kullandı.

Almanlar ciddi bir çalışma yaparak Mahmmud Abbası Hapise atma peşinde.

Alman Polisi Filistin Devlet Başkanı Abbas'ın  diplomatik dokunulmazlığının olup olmadığını  araştırıyor.

Almanya'daki yabancı temsilcilerin cezai muafiyeti, Mahkeme Usulü Yasası'nın 20. maddesinde düzenlenmiştir. Madde: "Alman yargı yetkisi, Federal Almanya Cumhuriyeti'nin resmi daveti üzerine bu yasanın uygulama alanında bulunan diğer devletlerin temsilcilerini ve refakatçilerini de kapsamaz" diyor.  Almanlar bu yasayı Mahmmud Abbas için kullanmak istiyor..

Almanya, Filistin'i henüz bir devlet olarak tanımadı, ancak Filistin topraklarıyla diplomatik ilişkilerini sürdürdüğünü belirtiyorlar. Aslına baksalar, 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı (Alman sömürge imparatorluğu). Almanya hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomisine sahip oldu. Ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

Birleşik Almanya, Şansölye Otto Von Bismarck zamanında dış politikasını Almanya'nın güvenli bir pozisyonda durması, güçlü ülkelerle dostluk kurulması, Fransa ile dış politikada uzak durulmaması ve Fransa ile savaştan kaçınılması üzerine kurmuştu. İmparator II. Wilhelm zamanında ise sömürge konusunda diğer Avrupa ülkeleriyle çekişmeye girildi. Bu, Almanya'nın ittifaklarını yenileyememesine neden oldu. Bu esnada Fransa ise Büyük Britanya ve Rusya imparatorluğu ile ittifak kurdu (Rus-Fransız ittifakı ve İngiltere-Fransa dostluk antlaşması). Almanya ise sadece Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ile ittifak kurabildi.

Almanya, sömürgecilik politikası gereği, Afrika'nın diğer avrupa ülkeleri tarafından paylaşımına katılmak istedi. Berlin konferansı ile Avrupa'nın önemli güçleri Afrika'yı paylaştılar. Almanya'nın payına Alman Doğu Afrikası, Alman Kuzey-Batı Afrikası, Togoland ve Kamerun düştü. Afrika'yı paylaşma mücadelesi I. Dünya Savaşı'nı tetikledi.

Avusturya arşidükü Ferdinand'ın 28 haziran 1914'te suikasta uğraması ile I. Dünya Savaşı patlak verdi. Savaşta almanya'nın içinde olduğu ittifak devletleri savaşı kaybetti. Kasım 1918'de, Alman Devrimi patlak verdi; II. Wilhelm ve tüm prensler tahttaki haklarının tamamından vazgeçti. Almanya'nın savaş hali haziran 1919'da imzalanan Versailles Antlaşması ile sona erdi. Bu, ittifak devletlerinin de mağlubiyeti anlamına geliyordu. İmzalanan antlaşmanın Almanya'yı aşağıladığı düşünülüyordu. Bu durum daha sonra Almanya'da nasyonal sosyalizmin güç kazanmasına sebep oldu.

18 ocak 1871'de kurulan Alman İmparatorluğu kitlelerden gelen milliyetçi duyguların değil, askeri zaferleri izleyen geleneksel diplomatik girişimlerin ürünüydü. Kuzey Alman Konfederasyonu'na üye devletlerin liderleriyle Bavyera, Baden, Hessen ve Württemberg'in hükümdarları arasında bir anlaşmaya varılmıştı. O tarihte Alman topraklarının ve nüfusunun yaklaşık beşte üçünü kapsayan Prusya, imparatorluğun I. Dünya Savaşı'nın ardından çöküşüne değin birliğin egemen gücü olarak kaldı. Reichsland statüsünü alan alsace-lorraine (elsass-lothringen) 25 alman devletinin ortak mülküydü.