Bir yıllık zaman dilimini tamamlamadan iki seçim yaşadık. Ülke olarak. Biri geçen yıl mayıs ayında iki turlu gerçekleşen genel seçim ve cumhurbaşkanlığı seçimi diğeri ise bu yıl mart ayındaki yerel seçimler.

Maalesef seçim sonuçlarını kimse iyi okuyamadığı gibi okuyanlarında sanki görmezden geldiği gibi izlenim var. Yani görmezden gelmesinin kendisi açısından iyi olacağını düşünen, gerçekleri bildiği halde -mış gibi yapan kesim var.

Genel seçim ve yerel seçim sonuçlarını baktığınız ama aslında iktidar partisi tarafından çok kötü bir sonucun yaşandığını görmek mümkün. Siyasi parti liderleri, ülkeyi yönetenlerin bu sonuçlardan aslında ‘alabildiği bir ders var mı?’, ‘alabildiği bir mesaj var mı?’ diye sorarsanız. Sanki yok gibi. Ama bu sonuçları görmemekte mümkün değil gibi…

Yerel bazda baktığımızda karşımıza çıkan yönetici profili ise, sonuçlardan ders almamış, hatta sonuçlarda kendi hataları olmadığını beyan eden insanlar var. Hizmetlerinin çok iyi olduğunu dile getirerek, oy oranlarının düşmesinin kendi hataları olmadığını ve başka sebepleri gerekçe göstermesi dikkat çekici.

Diğer yandan yerel yöneticilerin seçimde çıkan sonuçlara göre, en başta emeklilerin tepkisini dile getirmeleri, bunun sandığa yansıdığını ifade etmelerine karşın yerel bazda imkanlarla ilgili bir çözüm üretememesi dikkat çekiyor.

Sanırım yerel seçimlerde verilen mesajda seçmen, vatandaş, halk, insanlar, (…seçmen ibaresini kullanmam yeterli idi ama sanırım seçmenin vatandaş, halk olduğunu göremeyen, anlamayan yöneticiler var) bisikletle keyif turu atın demedi. Etkinlik adı altında halkın ekonomik sıkıntılarından çok çok uzak programlar yaparak güler yüzlü, hiçbir sorun yokmuş gibi röportajlar, fotoğraf kareleri verin demedi.

200 bin nüfuslu bir semtte 50-100 kişiye sunulacak bir hizmet, başkalarının da aynı hizmeti almak için yaptığı müracaatta 2 ay cevap alamayacağı işler yapın demedi.

Halen onun bunun nikahlarını lüks düğün salonlarında kıyarak fotoğraf kareleri paylaşmaya devam edin demedi.

Sıralanacak o kadar konu var ki; yerel seçimden sonra yapılan ve yapılmak istenen işlerin halktan uzak olduğunu anlatabilecek. Hangisini söyleyebiliriz ki… Seçim sonuçlarının ardından illa ki; genel merkezin adım atmasını beklemek. Sonucun neden böyle olduğunu sorgulayarak kendi içinde tartışan, bununla ilgili kendi içinde hesap soran; fatura kesen bir belediye gördünüz mü? Hadi genel merkezden habersiz bir görevlendirme yada görevden alma yapamazsınız ama bir hesaplaşma, yüzleşme yaptınız mı? Sanmıyorum. Çünkü yerel seçim öncesinde halkın artık tasvip etmediği, istemediği işleri yöneticilerin yapıyor olması yöneticilerin halktan daha çok uzaklaştığını gösteriyor.

Halen klasik bir söylem içerisinde olmaları da dikkatlerden kaçmıyor. Yaptığınız bir etkinlikte gelen kişi sayısının kalabalık olmasına işaret ederek iyi iş yaptığını düşünenlerin, şehrin nüfusunun 1 milyon 500 bin olduğunu, bunun büyük bir kemsinin yani yüzde 80’lerden fazlasının şehir merkezinde yaşadığını, etkinliklerine gelen insanların ise bu nüfusun yüzde 1’ini bile ancak oluşturduğunu göremiyor olabilir.

Söylenecek söz yok gibi. Biz basın olarak da acaba yüzeysel habercilik yapıyormuş gibi mi görevimizi yapıyoruz. Galiba öyle. Şehri ilgilendiren gündemini oluşturan birkaç konu ile ilgili görüş beyanımız ötesinde, şu mahallede çukur var, şu yol bozulmuş, böyle olmuşun ötesinde fazlada bir kamuoyu görevini yerine getirmiyoruz. Seçim öncesinde en azından sokak röportajları yoğunluğu ile halkın derdi sıkıntısı gündeme geliyordu.

Sadece bir örnek vermek adına; acaba yönetenler Ramazan bayramı öncesinde et fiyatları konusunda içerisinde tamamen yağ olan kıyma marketlerde 400 liradan satılırken şuan 500 liraya yükseldiğini ve hergeçen gün artan bir enflasyon olduğunu görmüyor mu? Görmezden mi geliyorlar. Bisiklet sürmeye, o tanıtım bu tanıtım diye şovmenlik yapmaya devam.